Пінскі станкабудаўнічы завод «Кузлітмаш» — адно з вядучых прадпрыемстваў беларускага станкапрама, арыентаванае на выпуск шырокай гамы кавальска-прэсавага абсталявання, машын для ліцейнай вытворчасці, а таксама сельскагаспадарчай тэхнікі.

У 1970-я гг. у СССР было пабудавана каля 200 піваварных заводаў рознай магутнасці. Для забяспячэння піваварных прадпрыемстваў якасным соладам было прынята рашэнне пабудаваць соладавы завод у г. Іванава Брэсцкай вобласці. Будаўніцтва прадпрыемства пачалося ў 1981 г. Першым яго дырэктарам стаў Анатоль Уладзіміравіч Зыбянок.

Ляхавіцкая раённая газета «Савецкі патрыёт» 31 жніўня 1947 г. паведаміла аб пачатку будаўніцтва кансервавага завода: «Ляхавіцкі райпрамкамбінат распачаў будаўніцтва кансервавага завода. Зараз ідзе нарыхтоўка пяску і гліны для ўнутранай аддзелкі будынкаў, прызначаных пад завод.

Днямі пачалася ўкладка шчэбня пад бетонную падлогу. Робіцца фундамент пад паравы кацёл, адрываецца катлаван пад ляднік. Завод намечана пусціць у гэтым годзе. Ён будзе выпускаць 4 мільёны банак кансерваў у год».

У архіўным фондзе «Палескае ваяводскае ўпраўленне» Дзяржаўнага архіва Брэсцкай вобласці знойдзена інфармацыя аб тым, што ў 1921–1939 гг. на тэрыторыі Кобрынскага павета функцыянавала 16 прыватных пякарняў. Пасля далучэння Заходняй Беларусі да БССР, многія з іх былі зачынены або нацыяналізаваны. Ва ўпраўленне Кобрынскага хлебакамбіната ўвайшло 3 пякарні. З 1939 г. пачынаюцца вытокі Кобрынскага хлебазавода.

Баранавіцкі завод аўтаматычных ліній – адзін з буйнейшых станкабудаўнічых заводаў СНД і Еўропы. Рашэнні аб яго будаўніцтве прынялі Савет Міністраў СССР і Міністэрства станкабудаўнічай і інструментальнай прамысловасці СССР у 1969 г. Новы завод быў павінен забяспечыць мадэрнізацыю і тэхнічнае пераабсталяванне вялікага шэрагу прамысловых прадпрыемстваў краіны. Прадугледжвалася, што і яго тэхнічнае абсталяванне будзе на самым высокім узроўні.

Будаўніцтву завода адразу надавалася асаблівае значэнне, яно вялося калектывам БУ-172 будаўнічага трэста № 25 г. Баранавічы. Усё будаўніцтва вялізнага прамысловага комплексу, якое пачалося 14 студзеня 1971 г., было завершана датэрмінова. 14 сакавіка 1974 г. завод быў здадзены ў эксплуатацыю, пачаў асваенне вытворчых магутнасцей і выраб першых металаапрацоўчых агрэгатных станкоў. 16 красавіка 1974 г. была выраблена першая дэталь да агрэгатных станкоў. У 1975 г. была здадзена ў эксплуатацыю другая чарга завода.

Баранавіцкі завод аўтаматычных ліній – адзін з буйнейшых станкабудаўнічых заводаў СНД і Еўропы. Рашэнні аб яго будаўніцтве прынялі Савет Міністраў СССР і Міністэрства станкабудаўнічай і інструментальнай прамысловасці СССР у 1969 г. Новы завод быў павінен забяспечыць мадэрнізацыю і тэхнічнае пераабсталяванне вялікага шэрагу прамысловых прадпрыемстваў краіны. Прадугледжвалася, што і яго тэхнічнае абсталяванне будзе на самым высокім узроўні.

Гісторыя торфабрыкетнага завода «Ляхавіцкі» пачалася з распрацоўкі размешчанага ў адносна блізкіх ваколіцах вёскі Тухавічы Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці тарфянога масіву «Выганашчанскі». Сюды ў 1968 г. прыехалі геолагі і ўстанавілі шчыт з надпісам «Тут будзе пабудаваны торфабрыкетны завод». Пастановай Савета Міністраў № 937 ад 30 жніўня 1968 г. заснаваны торфабрыкетны завод «Ляхавіцкі».

Завод пачалі будаваць у 1969 г., а закончылі — у 1973-м. Размешчаны на поўдзень ад Тухавіч. Першыя тры гады існавання прадпрыемства прадукцыяй быў так званы фрэзерны торф, больш вядомы, як тарфяная крошка. Ішоў ён у асноўным на патрэбы сельскай гаспадаркі: у якасці ўгнаенняў, для падсцілкі жывёлы. Паралельна ішло будаўніцтва цэха па выпуску паліўных брыкетаў, сыравінай для якіх і з’яўляецца фрэзторф. Першы брыкет з кулярын новапабудованага завода сышоў 1 ліпеня 1973 г.

На прамысловай карце Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці 7 ліпеня 1978 г. з’явілася новае прадпрыемства — «Вопытны завод металічнай тары», якое было створана на базе тарнага завода. Першая прадукцыя — бляшанкі, якія выкарыстоўваліся для ўпакоўкі і захоўвання сушанай бульбы для маракоў далёкага плавання.

Пазней сталі выпускаць покрыўкі для шклатары. 25 млн. штук у год — лічылася вельмі добрым вытворчым паказчыкам. У 1982 г. на заводзе асвоена перапрацоўка поліэтылену высокага ціску і наладжана вытворчасць поліэтыленавых коркаў. У 1984 г. асвоены выпуск палімерных скрынак для бутэлек.

   Сваю гісторыю ААТ «Грушаўскі рамонтна-механічны завод» Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці вядзе з пасляваенных гадоў. Завод пачынаўся як коннае дэпо, утворанае адразу пасля вызвалення Грушава ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Пазней пераўтворана ў машынна-трактарную станцыю, у 1963 г. — у рамонтна-экскаватарную майстэрню Белгалоўмеліяводгаса.

Напачатку ХХ ст. Марыя-Ганна Выджга з’яўлялася ўладальніцай маёнтка Бродніца-Юхнавічы-Дубай у Пінскім павеце Мінскай губерні (цяпер в. Бродніца Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці). У 1907 г. яна заснавала броварны завод у Бродніцы. Бровары, вінакурні, броварныя заводы – вытворчасць, дзе варылі піва, гналі гарэлку. У Беларусі вядомы з ХVІ ст.